امام صادق ـ ^{عليه السلام} ـ مي فرمايد: “هنگامي كه مؤمني به برادر ديني خود تهمت مي زند، ايمان در قلب او از بين مي رود، همچنان كه نمك در آب حل مي شود. “

در باب تهمت نكته قابل توجه اين است كه گاهي انسان كاري را به فردي نسبت مي دهد كه او انجام نداده است و گاهي شخصيت طرف را بد ترسيم مي كند و مي گويد روش و رويه و روحيه فلان شخص اين گونه است، در واقع شخصيت او را مورد لطمه و صدمه قرار مي دهد. مثلاً مي گويد فلان آدم، شخصي خسيس و پست است.
در ضمن بايد يادآور شد كه بدترين تهمت ها اين است كه انسان به خدا، قرآن، رسول و ائمه اطهار تهمت بزند. مثل اينكه براي خدا شريك قائل شود و يا منكر معاد باشد يا چيزي را كه ائمه نگفته اند به آنان نسبت بدهد.