حاکمیت قانون زوجیت در قیامت با ازدواج مؤمنان صالح با حورالعین در سوره تکویر آیه 7 بیان شده است. «در آن هنگام که هرکس با همسان خود قرین گردد؛ و إذَا النفوس زُوِّجَت »                                       

صالحان با صالحان، بدکاران با بدکاران، اصحاب الیمین با اصحاب الیمین و اصحاب الشمال با اصحاب الشمال، برخلاف این دنیا که همه با هم آمیخته اند، گاه همسایه مؤمن، مشرک است و کاه همسر صالح، ناصالح، ولی در قیامت که «یوم الفصل» و روز جدایی ها است این صفوف کاملاً از هم جدا می شوند. در تفسیر این آیه احتمالات دیگری نیز ذکر شده است از جمله اینکه : ارواح به بدن ها بازمی گردند، یا نفوس بهشتی با حوریان تزویج و نفوس جهنمی با شیاطین قرین می شوند، یا اینکه هر انسانی با دوست و رفیقش قرین می گردد، بعد از آنکه مرگ میان آن ها جدایی افکند و یا هر انسانی با اعمالش قرین می شود.                   

ولی تفسیر اول از همه مناسب تر است به نظر می رسد. در آن روز شما به 3 گروه تقسیم خواهید شد: نخست اصحاب میمنه گروه دیگر اصحاب شمال و گروه شومند؛ و سومین گروه، پیشگامان پیشگامند و آن ها مقر باشد. در حقیقت در روز قیامت هرکس با قرین خود همراه می شود[3].                                                    

و نیز در تفسیر بیان از دیدگاه گروهی منظور این است که: و آن گاه که هر انسانی با همانند و همسان خود قرین گردد و به هم بپیوندند. در آیه شریفه از انسان تعبیر به «نفس شده است»، از «روح» نیز با این تعبیر یاد می گردد. و منظور این است که: در آن روز هر انسانی با همانند خویش از نظر اندیشه و عملکرد در دنیا، از دوزخیان و یا بهشتیان قرین می گردد. اما از دیدگاه پاره ای دیگر، آن گاه که روح ها به پیکرها نزدیک شده و همه آن ها به پا می خیزند.   

به باور پاره ای آن گاه که مردم فریب خورده و دنباله رو به سوی رهبران فریبکارند و حقوق پایمال شده خود را بخواهند. اما بقول باور پاره ای دیگر آن گاه که شایسته کرداران با حوریه های بهشتی ازدواج نموده و کفرگرایان و بیدادگران با شیطان ها[4].

« و من الأنعام ازواجاً یذرؤکم فیه » و از چارپایان نیز نر و ماده قرار داده است، قمی می گوید: اینجا ازواجاً به معنای نر و ماده می باشد[5]. و تعداد شما را با انتشار دادن و افزودن، افزودن می نماید؛ یعنی نسل به وجود می آورد که از همین جنس نرو ماده پا به عرصه وجود می نهند.