ای بهار جاودان

باز هم سکوت شب ، باز هم ستاره ها کوچه کوچه پر شده  بوی عطر آفتاب        

دردل سیاه شب  پر شده صدای نور می شود چه بی قرار حسنش (ع) ، گل بتول

می شود پرنده ای می زند دوباره پر لحظه ای به مادرش می کند نگاه تر

میرود به آسمان دستهای مادرش  می تپد چه شادمان قلب پاک وساده اش