حاکمیت قانون زوجیت در قیامت با ازدواج مؤمنان صالح با حورالعین در سوره تکویر آیه 7 بیان شده است. «در آن هنگام که هرکس با همسان خود قرین گردد؛ و إذَا النفوس زُوِّجَت »                                       

صالحان با صالحان، بدکاران با بدکاران، اصحاب الیمین با اصحاب الیمین و اصحاب الشمال با اصحاب الشمال، برخلاف این دنیا که همه با هم آمیخته اند، گاه همسایه مؤمن، مشرک است و کاه همسر صالح، ناصالح، ولی در قیامت که «یوم الفصل» و روز جدایی ها است این صفوف کاملاً از هم جدا می شوند. در تفسیر این آیه احتمالات دیگری نیز ذکر شده است از جمله اینکه : ارواح به بدن ها بازمی گردند، یا نفوس بهشتی با حوریان تزویج و نفوس جهنمی با شیاطین قرین می شوند، یا اینکه هر انسانی با دوست و رفیقش قرین می گردد، بعد از آنکه مرگ میان آن ها جدایی افکند و یا هر انسانی با اعمالش قرین می شود.                   

ولی تفسیر اول از همه مناسب تر است به نظر می رسد. در آن روز شما به 3 گروه تقسیم خواهید شد: نخست اصحاب میمنه گروه دیگر اصحاب شمال و گروه شومند؛ و سومین گروه، پیشگامان پیشگامند و آن ها مقر باشد. در حقیقت در روز قیامت هرکس با قرین خود همراه می شود[3].                                                    

و نیز در تفسیر بیان از دیدگاه گروهی منظور این است که: و آن گاه که هر انسانی با همانند و همسان خود قرین گردد و به هم بپیوندند. در آیه شریفه از انسان تعبیر به «نفس شده است»، از «روح» نیز با این تعبیر یاد می گردد. و منظور این است که: در آن روز هر انسانی با همانند خویش از نظر اندیشه و عملکرد در دنیا، از دوزخیان و یا بهشتیان قرین می گردد. اما از دیدگاه پاره ای دیگر، آن گاه که روح ها به پیکرها نزدیک شده و همه آن ها به پا می خیزند.   

به باور پاره ای آن گاه که مردم فریب خورده و دنباله رو به سوی رهبران فریبکارند و حقوق پایمال شده خود را بخواهند. اما بقول باور پاره ای دیگر آن گاه که شایسته کرداران با حوریه های بهشتی ازدواج نموده و کفرگرایان و بیدادگران با شیطان ها[4].

« و من الأنعام ازواجاً یذرؤکم فیه » و از چارپایان نیز نر و ماده قرار داده است، قمی می گوید: اینجا ازواجاً به معنای نر و ماده می باشد[5]. و تعداد شما را با انتشار دادن و افزودن، افزودن می نماید؛ یعنی نسل به وجود می آورد که از همین جنس نرو ماده پا به عرصه وجود می نهند.


                                                 

چکیده

قرآن به عنوان  کامل ترین کتاب آسمانی که قوانین حاکم برنظام هستی و واقعیتهای مربوط به انسان وجهان را بیان کرده ودرباره انسان به عنوان اشرف مخلوقات به بهترین شکل سخن گفته  وازحقایق مربوط به او پرده برداشته است.وقتی انسان به شگفتیها واسرارخلقت پی ببردقهرا حس شکرگزاری دراوتحریک شده ودرمقابل الطاف حق سرتعظیم فرودآورده وخضوع نسبت به آن خالق متعال احساس می گردد.قرآن کریم به صراحت هدف ازآفرینش انسان را"عبادت وپرستش"اعلام کرده وتاکید زیاددارد که عبادت باید مخصوص خدا باشدوهیچ گناهی مانندشرک به خدانیست.

زوجیت انسانها میان زن وشوهر ازطریق ازدواج صورت میگیرد وازدواج یک سنت الهی وحکم فطری وهماهنگ باقانون آفرینش است،که علاوه براینکه ضامن بقای نسل اوست ،بلکه سبب آرامش جسم وجان اونیز محسوب می شود..

موجوداتی که انسان نامیده می شوند دارای اصل وریشه مشترکی هستندوازیک زن ومرد به وجودآمده اند ،که این پدرومادرخاص نخستین انسانها هستند.ازآنجایی که انسان علاوه بربعدجسمانی دارای گوهر غیرجسمانی ،نفس یاروح است،پس حیات نفوس وارواح انسانی مقدم برجسم نیست بنابراین حقیقت انسان وانسانیت او به روح اوست نه جسم فناپذیر او..

نظریه تکامل ازدیرزمان به صورتهای مختلف درتاریخ علم مطرح بوده است ولی درقرن نوزدهم میلادی باظهور “لامارک"و"داروین"بحث درباره این مسئله اوج گرفت.

باتوجه به نظریه تکامل انواع (ترانسفورمیسم)وتبات انواع(فیکسیم)آیات قرآن هم قابل انطباق بانظریه تکامل ونظریه ثبات انواع است.وهیچ آیه ای بدست نیامده که نص باشد ویا ظهور قوی دریکی ازدوطرف داشته باشد.پس نمی توان یکی از دونظریه را به صورت قطعی به قرآن نسبت داد.به عبارت دیگر لازم نیست قرآن کریم درمورد هرنظریه علمی به صورت اثبات یا نفی نظر داده باشد.چون کتاب هدایت است واشارات علمی را درحدلزوم ودرراستای هدف هدایت استفاده می کند..

کلید واژه:

انسان،آفرینش ،تکامل

قال امام صادق (علیه السلام): “كَمَالُ‏ الْأَدَبِ‏ وَ الْمُرُوءَةِ سَبْعُ خِصَالٍ الْعَقْلُ وَ الْحِلْمُ وَ الصَّبْرُ وَ الرِّفْقُ وَ الصَّمْتُ وَ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ الْمُدَارَاة”

«در تفسير” حليم” گفته‏ اند كسى است كه در عين توانايى در هيچ كارى قبل از وقتش شتاب نمى‏ كند، و در كيفر مجرمان عجله‏ اى به خرج نمى ‏دهد. روحى بزرگ دارد و بر احساسات خويش مسلط است.

” جناب راغب” در” مفردات” مى‏ گويد: حلم به معنى خويشتن دارى به هنگام هيجان غضب است، و از آنجا كه اين حالت از عقل و خرد ناشى مى‏شود گاه به معنى عقل و خرد نيز به كار رفته، و گر نه معنى حقيقى” حلم” همان است كه در اول گفته شد»
در روایات اسلامی نیز خصلت حلم، به همین معنا آمده است. به عنوان نمونه شخصی از امام حسن مجتبی(علیه السلام) پرسید: حلم چیست؟ آن حضرت در پاسخ فرمود: «کظم الغیظ و ملک النفس; فروبردن خشم و تسلط بر خویشتن است.”

از طریق اسم مادر فرد و خود فرد ، سال تولد ، ماه تولد ، روز و ساعت تولد و یکسری موارد دیگر طبق محسباتی که مربوط به علوم غریبه می شود می توو در حال حاضر عارف بزرگوار جناب علامه حسن زاده ی آملی استاد علم حروف ، اعداد و … هستند . حتی با محاسبه ی بر حسب نام خود فرد و مادر او یکسری موارد دیگر به شخص ذکر خاصی تجویز می شود ، تمامی حروف در عالم معنا دارای روح هستند و هر حرف و کلمه ای دارای تاثیرات مخصوص به خود است ،ان به خیلی از حالات و خصوصیات فرد پی برد ، و بزرگانی در این علوم دارای تخصص بوده اند.

حروف و کلمات خاصیت جذب و دفع کنندگی دارند و این عوامل در روابط بین افراد تاثیر گذار است به عنوان مثال می توان از طریق اسم بین دو نفر و یکسری از موارد دیگر ، به اطلاعات خوبی در مورد نوع رابطه ی افراد پی برد که چه میزان در بین آنها خاصیت جذب و یا دفع وجود دارد ( هر یک بر حسب محاسبات کدامیک از مواردآبی ، بادی ،خاکی ، آتشی هستند و حال مثلا یکی آبی هست و دیگری خاکی رابطه ی بین آب و خاک دفع است یا جذب ، باد و آب چطور و … ، که اینها در کنار یکسری از موارد دیگر خیلی از موارد را معلوم می نماید . این علوم سالهای سال هست که موجود است و جزء خرافات و موهومات نیست اما باید توجه داشت هر چند نام فرد باتوجه به مواردی که بیان شد تاثیر گذار است و یکسری کد گذاری ها در کائنات بر حسب آن صورت می گیرد اما به معنای جبر و سلب عقل و اختیار ما نیست . پیشینیان که دانسته‌هایشان براساس خرد و حکمت باستان بود، دریافته بودند که حروف و اعداد اسرار و رموز پنهان و تاثیرات خاصی دارند.

در آغاز و در بسیاری از و فرهنگها و مذاهب، نامها به عنوان ابزاری جهت رشد و بستری برای تکامل شخصیتها بوده‌اند. مطمئناً نامها همواره مفاهیم ساده و روانی جهت برقراری ارتباط و مشخص شدن هویت شخص هستند، با اینحال مردمان قدیم در گذشته به خوبی فهمیده بودند که هر اسمی فرکانس انرژی خاصی را با خود حمل می‌کند

که بر زندگی حامل اسم بسیار تأثیرگذار است. این تأثیرگذاری را بسیاری از تمدنها و مللدر نقاط مختلف کره زمین دریافته و مورد استفاده قرار داده‌اند. به عنوان مثالبومیان امریکا سنت جالی داشته‌اند، کسانی که یک مقطع از زندگی را تمام کرده و وارد فاز مهم دیگری از زندگی می‌شده‌اند، نام خود را عوض می‌کردند.

در برخی قبایلسرخپوستی نیز بعضی افراد دو نام داشتند، یکی از آنها هرگز به صورت عمومی آشکارنمی‌شده، علت اصلی هم قدرت موجود در آن بوده که می‌توانسته به شخص دیگری منتقلشود. در قرن هفدهم هم اروپائیان با استفاده از آناگرام، روش به هم ریختن حروفیک کلمه و ساخت کلمات جدید از روی آن،

به این نتیجه رسیده‌اند که با به همریختن نام اشخاص می‌توان به کلمه‌ی برای بررسی شخصیت فرد دست یافت. مثلاً پت مستعد و باهوش است. گرتا بزرگ است و دورا هم مانند جاده همیشه در سفراست. برخی از اسکیموها وقتی پیر می‌شوند برای خود اسم جدیدی انتخاب می‌کنند،و امیدوارند که با اسم جدید نیرو و توان تازه‌ای به آنها داده شود.

در اندونزینیز پس از تحمل یک دروه رنج و ناراحتی شدید و طولانی یا بیماری سخت اسم خود راعوض می‌کنند، آنها معتقدند که با این کار شیطان را برای پیدا کردن مجددشان گیجمی‌کنند و این آشفتگی باعث می‌شود که اندوه و حزن دیگر آنها را پیدا نکند. درمذاهب گوناگون و کتب مقدس نیز مثالهایی در این زمینه وجود دارد.

در انجیل شخصیتهایبسیاری هستند که با تغییر مکان و موقعیت از محلی به محل دیگر یا پایان یافتن یکدوره رنج ومحنت نامشان تغییر کرده است(مسیح، می‌دید که شعمون نبی اعتماد به نفسزیادی ندارد، نام اور ا به پیتر تغییر داد) سارایی در سن 90 سالگی، پس از تحملسالها نازایی، نام خود را به ساره تغییر داد. در سنت یهودیان، تا به امروز هموقتی کسی از بیماری طولانی رنج می‌برد، نامی برای او انتخاب می‌شود به این امیداست

که فرکانس انرژی نام جدید او را برای زندگی تازه و سرشار از سلامتی کمک کند. به هر حال چه این اعتقادات وسنتها به طور کامل درست و واقعی باشند و چه درطول سالیان بسیار دستخوش تغییر یا آمیخته به خرافه شده باشند، وجود این عقایدمشترک در بین ادیان و ملل گوناگون، نشان دهنده این است که اقوام گذشته خوبی ازقدرت کلمات و تأثیر نام روی سرنوشت، شخصیت و حتی وضعیت فیزیکی افراد آگاه بوده‌اند.

مدیتیشن تکنیکهای ساده ای را به ما می آموزد که می تواند شرایط سخت را به اوقات خوش و مفرحی تبدیل کند. درادامه مطلب برخی راههای ساده برای یافتن آرامش در زندگی را به شما پیشنهاد می کنیم:

۱- تمرین تنفس

شما می توانید این تمرین را هرجایی انجام دهید، حتی زمان‌هایی که در ترافیک گیر کرده اید. هنگام دم، در ذهن خود بگویید آی، و هنگام بازدم بگویید اَم. به نحوه تنفس خود توجه کنید. هوایی که در ریه ها و قفسه سینه تان جا به جا می شود را تجسم کنید. تمرین تنفس به شما کمک می کند بر روی توانایی‌های خود کنترل داشته باشید و افکار خودتان را با شغل و درآمد و ظاهر خود محدود نکنید.

۲- تماشای فیلم و گوش کردن موسیقی آرامش‌بخش

هرگز قدرت زبان بصری را، که ناخود آگاه، احساس شادی و آرامش در شما ایجاد می‌کند، دست کم نگیرید. در سایت‌های به اشتراک‌گذاری ویدئو، ویدیو های فراوانی از صدای امواج دریا، صدای باران، تصاویر مراتع پر از گل و دیگر تصاویر آرامش بخشی که باعث آرامش روح شما می شوند موجود است.کتابخانه ای از تصاویری که باعث تسکین روحتان می گردد ایجاد کنید.

۳- این سه کار را انجام ندهید:

از خود انتقاد بی جا نکنید، خود را محکوم نکنید و از خود گله و شکایت نکنید. گاهی اوقات انتقادهای نا به جایی که از خود می کنیم، باعث می شود که دیدمان نسبت به دنیا عوض شود و در نحوه ارتباطمان با دیگران تاثیرات منفی به همراه داشته باشد.

یک ساعت این تمرین را انجام دهید و یا برای گرفتن جواب بهتر، یک روز آن را ادامه دهید.

۴- مدیتیشن را فراموش نکنید

مدیتیشن یکی از بهترین مهارت هایی است که توسط آن می توانید شادی و سلامت درازمدت خود را تضمین کنید. افرادی که به طور منظم مدیتیشن می‌کنند، نسبت به دیگران شادتر و سالمتر هستند و عمر طولانی تری خواهند داشت، زیرا خود را برای فراز و نشیب های زندگی مجهز کرده اند.

۵- افکارتان را به اهدافتان تبدیل کنید

همه اعمال ما آگاهانه یا ناآگاهانه با قصد و نیت قبلی انجام می‌گیرند. پس چرا آگاهانه نیت خودمان را برای رسیدن به اهداف مثبت تر و شادتر هموار نکنیم؟

چه اهداف کلی (بطور مثال :هدف من اینست که دنیا را تغییر بدهم) چه اهداف خاص و جزیی (هدف من اینست که قبل از شام به کلاس ورزش بروم) را روی کاغذ بنویسید. با مشخص کردن و نوشتن اهداف خود زندگی شاد و سازنده ای را برای خود رقم می زنید.