ای بهارجاودان

بازهم سکوت شب،بازهم ستاره ها                

کوچه کوچه پرشده بوی عطــرآفتاب

دردل سیاه شب پرشده صدای نور  

میشود چه بیقرار حسنش (ع) گل بتول

می شود پرنده ای می زنــد دوباره پر                      

لحظه ای به مادرش می کند نگاه تر

می رود به آسمان دستهای مادرش،                     

میتپد چه شادمان قلب پاک وساده اش

اوبرای غیــر خود می کند دعــاورا                          

تاکه شــادمان شودآن خدای بی نیاز

درمیان ظلم شب خانه اش چه روشن است           

جمله ی فرشتگان گشته انداسیرومست

ازصدای گریــه اش نخل هاخمیده اند                      

ماه وابروآسمان گشته اند پریده رنگ

ای گل امیدویاس ای بهار جــاودان                      

گوشه ای زقلب تو جایی هست برای ما؟

ای بهار جاودان

باز هم سکوت شب ، باز هم ستاره ها کوچه کوچه پر شده  بوی عطر آفتاب        

دردل سیاه شب  پر شده صدای نور می شود چه بی قرار حسنش (ع) ، گل بتول

می شود پرنده ای می زند دوباره پر لحظه ای به مادرش می کند نگاه تر

میرود به آسمان دستهای مادرش  می تپد چه شادمان قلب پاک وساده اش

“سیب سرخ زندگی“

زندگی سیب سرخی است که برشاخه امید آویخته است.

چنانچه کرم اسراف وزیاده روی به جان آن بیفتد بسا سیب زندگی آرام آرام می گنددودرآخر چیزی جز خرابی وویرانی ازاو باقی نمی گذارد.

پس چه خوب می شود اگربا قناعت وعدالت آنرا سم پاشی کنیم وکرم اسراف را درکودال نابودی حفر کنیم .

 به امید روزی که سیب سرخ زندگی همیشه بر شاخه امید آویخته باشد.

  پس بیایید به سبک اسلامی زندگی کنیم.