بعثت درکلام حضرت فاطمه (سلام اله علیها)

پروردگار بزرگ، به پایان همه کارها دانا بود و بر دگرگونی های روزگاردر محیط بینا و به سرنوشت هر چیزی آشنا.

محمد صلی الله علیه و آله را برانگیخت تا کار خود را به اتمام و آنچه را مقدر ساخته به انجام رساند.

پیغمبر که درود خدا بر او باد، دید که هر فرقه ای دینی گزیده و هرگروه در روشنایی شعله ای خزیده و هر دسته به بتی نماز برده و همگان یاد خدایی را که می شناسند از خاطر سترده اند.

پس خدای بزرگ تاریکی ها را به نور محمد روشن ساخت و

دل ها را از تیرگی کفر بپرداخت و پرده هایی را که

بر دیده ها افتاده بود، به یکسو انداخت.»

مهم ترین پیام بعثت

توحید، اصلی ترین و مهم ترین پیام بعثت است. فراگیری این اصل چنان گسترده است که اسلام به نام دین توحید شناخته می شود. در قرآن کریم، اصل توحید، ساختار کلی همه آیات است و نخستین پیام همه پیامبران پیشین نیز اصل توحید بوده است: «پیش از تو هیچ پیامبری نفرستادیم، مگر آنکه به وی وحی کردیم که معبودی جز من نیست، پس تنها مرا پرستش کنید».(انبیاء: 25)
از سوی دیگر، توحید فقط راه حلی برای بحران های دوران جاهلیت نبوده است. توحید، شعار محض نیست. توحید؛ یعنی نفرت و دوری و نفی همه طاغوت ها. توحید؛ یعنی تکیه نکردن به هیچ قدرتی جز قدرت و عظمت الله. با این مفهوم، انسان قرن 21، بیش از هر زمان دیگر به این اصل حیاتی نیاز دارد. بشر امروز، با طاغوت ها و بت های درونی و بیرونی خود، از هر گونه پیشرفت و سعادت واقعی بازمانده است. توحید؛ یعنی نپذیرفتن هیچ گونه بی عدالتی. با این وصف، از شخصی ترین رفتار انسان تا قانون گذاری برای حکومت جهانی، جایگاه اجرای اصل توحید است. بدون توحید و مبارزه با قدرت های بیگانه، تمدن امروز نه تنها ارزشی ندارد، بلکه سرعت سقوط انسان را چند برابر خواهد کرد.

س. آیا غیرت مرد از بین رفتنی است؟ چگونه از بین می‌رودو آیا می‌توان غیرت از دست رفته را برگرداند؟

ج.از بین رفتن غیرت:
قوای جسمانی، همه ضعیف شده و از بین می‌روند؛ رشد جسمی انسان ابتدا سیر صعودی دارد و سپس سیر نزولی می‌یابد؛ نوزادی که درست نمی‌بیند، نمی‌شنود و کاری نمی‌تواند انجام دهد، به جوانی بالغ، رشید و … مبدل می‌گردد، اما پس از گذران یک دوره (به ویژه از چهل سالگی به بعد)، این قوا سیر نزولی دارند. دوباره چشم ضعیف می‌شود، گوش سنگین می‌شود، عضلات شُل می‌شوند، قامت خم می‌گردد، دندان‌ها می‌ریزد، قوای جنسی از بین می‌رود و …، لذا فرمود: « وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ - و هر كه را عمر دراز دهيم، او را در خلقت دچار افْت (واژگونی) مى‏كنيم آيا نمى‏ انديشند؟ / یس، 68».
اما سیر صعودی یا نزولی در صفات و قوای روحی چنین نیست که به طور کلی از بین برود. چنان که چه بسا “ایمان و کفر” در یک پیرمرد یا پیرزن 80 ساله، به مراتب شدیدتر از میانسالی‌اش باشد.
اما در سیر نزولی، ممکن است از یک سو رشد لازم صورت نپذیرد و از سوی دیگر همان که هست نیز مدفون و مستور گردد. مثل این که “عقل” مدفون و محبوس گردد و خود را به در دیوار زندانش بکوبد - “قلب و فطرت” محجوب شود.
“غیرت” نیز همین طور است، از بین نمی‌رود، اما محجوب و محبوس می‌گردد، در مسیر غیر خودش قرار می‌گیرد، عرصه ظهور و بروزش خطا و کاذب می‌شود.
بازیافت:
پس، چیزی از بین نرفته که بازیافت شود، بلکه یا محجوب شده که باید پرده‌ها کنار زده شود، یا محبوس شده که باید رها و آزاد گردد و یا در مسیر خطا قرار گرفته که باید به مسیر درست «صراط مستقیم» برگردد. لذا فرمود که وجه و جهت خود را به سوی فطرت‌تان برگردانید.
« فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ » (الرّوم، 30

ترجمه: پس حق‏ گرايانه روى دل خود را به سوى اين دين (دين اسلام) كن همان طريقه و آيين فطرى خدا كه مردم را بر پايه آن آفريده و سرشته، (و) هرگز تبديلى در آفرينش (تكوينى) خدا نباشد (و در آيين تشريعى او هم نبايد باشد)، اين است دين ثابت و استوار، و لكن بيشتر مردم نمى‏دانند.

س.چگونه در ایران، با وجود فساد بیش از اندازه و کم شدن اعتقاد و ایمان به اسلام و بی حجابی در بین جوانان، فساد مسولان، تضاد طبقاتی و …، باز هم اعتقاد داریم که این کشور جمهوری اسلامی و حکومتی است که امام زمان (عج) یار و یاور آن است؟
ج. حمایت امام زمان علیه السلام:
اگر چه حضرت مهدی عجّ الله تعالی فرجه الشریف، «امام الرّحمة» هستند و به تمامی مردم مستضعف جهان (هر چند کافر باشند)، با نظر رحمت و دلسوزی نگاه می‌کنند، چه رسد به تعدادی از شیعیان خود که غفلت زده و بیمار شده‌اند و دچار معصیت می‌گردند، اما تردیدی نیست که حمایت و دفاع ایشان از مفاسد و فاسدها نیست، بلکه از ده‌ها میلیون مردم مسلمان این کشور است که هم چنان در حفظ اعتقادات و ارزش‌های الهی خود پای‌فشاری و مجاهدت دارند. اهل تقوا، بصیرت، عبادت و عمل صالح هستند، اسیر امواج نمی‌گردند، اهل تلاش و مجاهدت در روز و عبادت در شب هستند. اهل نماز، روزه، حجاب، دعا، توسل، توکل، اعتکاف و اهل قرآن مجید هستند.

یاد (ذکر) امیرالمؤمنین، امام علی علیه السلام، در ذهن، قلب، عمل و گفتار

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): “ذِكْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَادَةٌ وَ ذِكْرِي عِبَادَةٌ وَ ذِكْرُ عَلِيٍ‏ عِبَادَةٌ

وَ ذِكْرُ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عِبَادَةٌ”

(بحار الأنوار، ج‏36، ص370)

پيامبر (ص) فرمود: ذكر خداوند عز و جل عبادت است

و ذكر من عبادت است و ذكر علی (علیه السلام) عبادت است

و ذكر امامان (علیهم السلام) از فرزندان او عبادت است.

                         قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): “زَیِّنُوا مَجَالِسَکُمْ‏ بِذِکْرِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِب”

(تشیع: مستدرك الوسائل، ج 12 ، ص 393) –

(تسنن: ابن مغازلی، علی بن محمد، مناقب الإمام على بن أبى طالب (ع)، ص 199)

پيامبر صلوات الله علیه و آله فرمودند: 

“مجالس خود را با یاد علی بن ابی‌طالب (علیه السلام)، زینت دهید.”